Archiwa tagu: Lixouri

Kefalonia – dzień 5

Opublikowany przez
Odpowiedz

Dzień piąty to wyprawa na południowy-wschód wyspy. Startujemy promem z Lixouri do Argostoli, żeby znowu nie jechać po górach ponad 30 km i kierujemy się w stronę miejscowości Poros. Jest tam niewielki port. Docieramy na miejsce po jakiejś godzinie, a ponieważ panuje straszliwy upał, pierwsze kroki kierujemy do lodziarni.Wbijamy po sporej porcji tamtejszych przysmaków, robimy krótki spacer, wsiadamy do auta i jedziemy kilkanaście kilometrów dalej do miejscowości Skala.

  • Ciekawostka – dwa opustoszałe i nieczynne hotele obok siebie.
    Chyba Poros nie jest zbyt popularne.

Ta jest już większa, ma bardzo długą plażę. Droga między Poros a Skalą jest kapitalna, ponieważ wije się wzdłuż wybrzeża morskiego. Skala to eleganckie, nieduże miasteczko z bardzo długą plażą. Na miejscu chwilę odpoczywamy w cieniu rozłożystych drzew i nie mając tam nic więcej do roboty jedziemy w poszukiwaniu miejsca do zjedzenia czegoś i poplażowania.

Drzewa w Skali 1:1.

Trafiamy do miejscowości Lourdas – tamtejsza plaża jest wąska, długa i kamienista, leżaki stoją w trzech rzędach, a parkuje się tuż przy plaży. Tu też znajduje się kilka tawern i w jednej z nich postanawiamy zjeść obiad. Tym razem stawiamy na mięsne potrawy kuchni greckiej. Na naszym stole ląduje kleftiko – tradycyjna grecka potrawa z baraniny pieczona w pergaminie oraz wieprzowe w souvlaki.

Kleftiko. Może nie wygląda najlepiej, ale smakuje wybornie.
Souvlaki.
Obiad z takim widokiem zawsze smakuje lepiej.

Początkowo mieliśmy zostać na plaży w Lourdas, ale stwierdziliśmy, że nie bardzo nam się podoba. Wyszukujemy na mapie kolejną, oddaloną o 12 kilometrów plażę Katelios. Po przejechaniu niezliczonej liczby zakrętów trafiamy w urokliwe miejsce położone przy ogromnym, szarym klifie z krótką, piaszczystą plażą i łagodnym zejściem do wody. Kilkadziesiąt metrów dalej, za maleńkim cyplem odkrywamy zatoczkę, gdzie turkusowa woda obmywa wejście do niewielkiej groty – widok i kolor jest przepiękny. Po niezbyt długim poleniuchowaniu wsiadamy w auto i udajemy się do Lidla w Argostoli. Słaby ten sklep – myśleliśmy, że uda się tam zakupić trochę lokalnych specjałów w normalnych cenach, ale niestety były to płonne nadzieje. Po zakupach prostą drogą do portu w Argostoli i z powrotem promem do Lixouri i hotelu.

Plaża Katelios.
119 km

Kefalonia – dzień 4

Opublikowany przez
Odpowiedz

Dnia czwartego wyruszyliśmy na zachód półwyspu Paliki w celu odwiedzenia klasztoru Kipoureon. Okazało się niestety, że jest zamknięty, ale droga prowadząca do niego sama w sobie była nie lada atrakcją. Przyzwyczailiśmy się już do krętości, ciągłych zjazdów i podjazdów, ale to co przeżyliśmy w drodze do klasztoru, to totalne ekstremum! Kąty nachylenia drogi były kosmiczne, podobnie jak jej szerokość, która w pewnych miejscach nie pozwalała na minięcie się samochodu z jednośladem. Niektóre z najostrzejszych zakrętów o kącie 180 stopni wypadały w malutkiej miejscowości. 

Z zamkniętego klasztoru próbowaliśmy dotrzeć na plażę Amos – tu również małe rozczarowanie, ponieważ do samej plaży prowadziła ponad kilometrowa szutrowa droga – przejazd nią mógłby źle skończyć się dla naszej Pandy. Nie trzeba chyba dodawać, że droga była oczywiście pod odpowiednio dużym kątem nachylenia. 

Po tej nieudanej, jak się okazało, wyprawie wróciliśmy do Lixouri na coś zimnego do picia. Powłóczyliśmy się po tutejszych sklepikach i wróciliśmy na krótki relaks do hotelu.

Po południu wystartowaliśmy na południe naszego półwyspu – do Kounopetry. Najpierw zjedliśmy przepyszne ryby w małej tawernie z widokiem na kolejną zatokę. Tamtejsza plaża nas nie zachwyciła, więc przejechaliśmy kilkaset metrów dalej na plażę Mania – piaszczystą, z łagodnym zejściem do morza, otoczoną wysokimi skałami. Ciekawostką na plaży są stanowiska, w których żółwie morskie Caretta Caretta złożyły jaja.

Czekaliśmy tam do zachodu słońca i wtedy ruszyliśmy szukać miejsca, z którego będzie najlepiej widoczny. Po kilkunastu minutach błądzenia, skręcania i jeżdżenia polnymi drogami wśród domów, pensjonatów i hoteli trafiliśmy w końcu na miejsce, gdzie siedząc na niesamowitych, czarnych skałach, można było podziwiać zachód słońca, który oczywiście – jak wszystko tutaj – jest przepiękny.

Kefalonia – dzień 3

Opublikowany przez
Odpowiedz

Dzień trzeci upłynął pod hasłem jaskinie. Z hotelu jedziemy znowu na północ dobrze już znaną nam drogą w kierunku plaży Myrtos, ale w pewnym momencie odbijamy na wschód i docieramy do portu Agia Efimia, gdzie wbijamy porcję przepysznych lodów podziwiając cumujące tam jachty.

Agia Efimia.

Następnie śmigamy w kierunku jaskini z jeziorem – Melissani. Niesamowite miejsce odkryte dopiero w 1953 roku po tym, jak po trzęsieniu ziemi zawaliła się część skał i odsłoniło się podziemne jezioro ze słodko-słoną wodą. Atrakcja jest płatna 7 €, trzeba też swoje oddać w kolejce do łódki, która zabiera na krótki rejs po tym niesamowitym miejscu. Kolorystyka wody jest powalająca, właściwie trudno uwierzyć, że takie barwy występują w naturze. 

Z Melissani jedziemy zobaczyć kolejną jaskinię – nazywa się Drogarati. Wejście kosztuje 5 €. Tym razem jest to jest jaskinia upstrzona niezliczonymi ilościami stalaktytów i stalagmitów – robi to niesamowite wrażenie. Panuje tu stała temperatura przez cały rok wynosząca 18 stopni Celsiusza. Jaskinia jest ogromna i łazi się po niej z otwartą gębą, odbywały się tu koncerty. Infrastruktura wokół to basen, ze dwie knajpy i sklepy z pamiątkami. Parking ogromny i pusty.

Stamtąd wracamy do Sami – kolejnej portowej miejscowości nad zatoką, wokół której usadowionych jest kilkadziesiąt knajp, restauracji i kawiarni. Oczywiście cumują tam liczne jachty i przypływają też promy z różnych stron. Rozsiadamy się w jednej z restauracji i próbujemy tradycyjnej kefalońskiej potrawy, czyli Kefalonian Meat Pie. Przypomina nieco mussakę – jest to mieszanina nadzienia ryżu i mięsa w placku, prawdopodobnie z makaronowego ciasta.

Kefalonian Meat Pie.
Sami.

Po posiłku krętymi, wąskimi drogami jedziemy na pobliską, jedną z ładniejszych plaż – Antisami. Znowu kamienista, z darmowymi leżakami, ale żeby na nich poleżeć trzeba zamówić coś z baru. Zimna kawa freddo cappuccino jest dobrym wyborem.

Po plażowym leniuchowaniu udajemy się już inną drogą przez środek wyspy do jej stolicy Argostoli, gdzie pakujemy się naszą Pandziną na prom i po kilkudziesięciu minutach lądujemy w Lixouri. Jeszcze tylko krótkie zakupy i do hotelu – kolejny intensywny dzień za nami.